Beni tanıyanlar iyi bilirler ...  hayat hikayelerini dinlemeyi ne çok sevdiğimi , hele güçlü kadın hikayesiyse saatlerce nefesimi tutar, bitincede iyice öğrenmek için sordukça sorarım.  Huriye ablada gördüğüm güçlü kadınlardan bir tanesi , Isparta'nın Keçiborlu kazasının Kuyucak köyünde yaşıyor. Hani şu lavanta bahçeleriyle adını son günlerde sıkça duyduğumuz köy... 

Huriye abla  lavantaları tüm dünyaya duyura bilmek için kurulan koooperatifin başkanı... o kadar sessiz, sakin hani katıksız değişmeyen güçlü  Anadolu kadınlarımızdan ...Bizleri  kadın girişimci kooperatifinin kapısında sanki misafirini karşılarmışcasına sıcak ve içten karşılıyor. 

Tanıştığımız andan  itibaren bende bir merak uyandırdı Huriye abla,  henüz keşfedemediğim güçlü bir hikayesi olduğunu hissediyorum ... yaşadığı köyün nüfusu ikiyüz yirmi imiş. Nasıl küçük ve şirin bir köy hani "orda bir köy var uzakta o köy bizim köyümüz" işte öyle bir köy... Huriye ablayla çay içmeye başladığımda bu yıl Başbakan Binali Yıldırım'dan ödül aldığını öğreniyorum. Tarımla uğraşıyormuş traktör kullanıp, tarlayı sürüyor, domates ekip sonra onlarla salça yapıp köylerde satıyormuş. Hayvancılıkla da uğraşıyormuş duydukça hayranlığım artıyor. Sanki karşımda devleşen bir sanatçı varmış gibi heyecanlanıyorum  çünkü biliyorum bu ülkenin gerçek  ve gizli sanatçıları onlar ..

Sohbet esnasında birşeyi farkettim her güçlü kadının yüzündeki hüzün onda da vardı. Aslında anlatmayı çok sevmiyor kendini. Köyü saatlerce anlatabilir ama ona bişey sorulunca  susuyor... neden siz olduğunuz kooperatifin başkanı dedim. Yine o hüznü gördüm baktım o anlatmıyor ekibindeki arkadaşlarına sordum. Neden başkanınız Huriye abla? çünkü onun  mücadelesi ve hikayesi bizden farklı... Huriye'nin zorlu bir çocukluk dönemi oldu gelinlik çağına gelince mutluluğu bulup  sevdiği delikanlıyla evleniyor, üç aylık evliyken bebek beklediğini öğreniyor tam mutluluğu bulduğu zaman ne var ki kocası beş aylık evliyken amansız bir hastalığa kapılıp üç ay sonra vefat ediyor oğlu karnında beş aylık kalıyor. Ve bir daha da hiç evlenmiyor, oğluyla hayat mücadelesine devam ediyor bu küçücük köyde ... 

Azmi, mücadelesiyle imkansızlıklar içinde imkan yaratıyor Huriye abla ne de olsa güçlü Anadolu kadını ve bu yükün altındanda kalkıyor güçü ve inancıyla. O şimdi Oğlunu evlendirmiş, ayakları üzerinde durmak ne demek koşabilen , Başbakan'dan ödül almış, Fransa'ya gidip lavanta bahçelerini gezip oralarda güzel ama bizim ülkemiz gibi hiç bir yer yok deyip. Köyünün adını daha da çok duyurabilmek için dört kovan almış  lavanta balı üretimine katkısı olması için. Güçlü ve emekçi kadınları çok seviyorum ve biliyorum ki ben dinledikçe yoluma ışık, hayatıma kılavuz, gücüme güç katacak güçlü kadınların hikayeleri.. 

ve köyden ayrılırken içimden Huriye abla ve ekip arkadaşlarının uluslararası alanlarda da sesini duyurup, bu köye daha çok ödüller kazandırmalarını  istiyorum...