Bitlis’te başlayan ve Ankara’da kuduz olduğu için hayatını kaybeden küçük Mustafa’nın acısını insan olarak derinden hissetmemek mümkün değil.

Bir hayvan sever olarak, başı boş bırakılan hayvanlar, başı boş bırakılmasa bile aşılandı, kayıt edildi olarak görünün hayvanlara karşı tepki içindeyim.

Bitlis’in acısını düşünürken İzmir’in sokaklarında, bazıları sevimli, sevecen, cana yakın, insancıl dediğim türden köpekleri, bazılarının ise sinsice dururken, yatarken bir den saldırması halini düşündüm.

Ben şahsen yaşadım.

Gece elimdeki cep telefonunun ışığıyla hipnoz ederek daha fazla yaklaşmalarını ve zarar vermelerini önledim.

Gündüz ise kaçacak delik aradım, yola attım, merdivene çıktım, elime bir şeyler alıp saldırısını önlemek amacıyla ona korku vermeye çalıştım.

Hayvan severim ama bazı hayvanların bunu tam tersini anladığını düşünüyorum.

Kaç çocuk gördüm yanından sakin sakin geçerken korkuyla sağa sola çakan.

Çok genç kız gördüm bırakın saldırması, havlamasıyla olduğu yerde panik içinde kalan.

Hayvanların özgür olarak, başı boş yaşadığı sokaklarda, caddelerde insanların, çocukların, genç kızların özgürlüklerini nasıl sağlayacağız onu düşünemiyoruz.

Kaç çocuk köpeğin saldırmasından kaçıp, yola çıktığında aracın çarpması sonucu hayatın kaybetti veya ağır yaralandı.

Bakın yine söylüyorum hayvan severim bir şekilde yok edilmelerine sonunu kadar karşıyım ama insan severim.

İnsanın hayatını tehlikeye atacak şekilde yaşamalarına müsaade etmememiz gerekiyor.

Şehirler, sokaklar, caddeler öncelikle insanların yaşama alanıdır.

İnsanın yaşama özgürlüğünü elinden alan, insanın yaşama alanını daraltan, insanın yaşamına risk yaratan her ne varsa önce insan diyerek karşıyım.

Hiçbir bilim insanı, hiçbir idareci, hiçbir havyan hakları savunucusu ve benim gibi hayvan severi, bir hayvanın olup, olmadık zamanlarda saldırmaz, havlamaz ve ısırmaz garantisi veremez.

Netice de ne kadar sevimli dostlarım olsalar da şunu unutmama gerekiyor, insan kadar akılları olmadığı gibi, insan kadar duyguları yok, insan kadar kendilerine kontrol edebilecek refleksleri yok.

Hayvan sever olarak, hayvanlarımızı kaybetmeden, insanlarımızı kaybetmemek için çözümler üretmeliyiz.

İnsanın yaşadığı yerde başı boşluk olmaz, olmamalı!