Merhabalar sevgili Medya Ege okurları.

Bu hafta sizlerle gezi konuşacaktık ama gündem değişti. Geçtiğimiz haftaya damga vuran bir konu hakkında yazmak istedim.

Disney + “Atatürk” hakkında hazırladığı filmi yayınlamama kararı aldı. Film iki parça halinde bir tv kanalında ve son olarak sinemalarda izlenecek şeklinde bir açıklamayla bunu duyurdu.

Bir çok ülkede izlenen küresel bir platformun hazırladığı bir projeyi sunmaktan vazgeçmesi ve bu filmin “Atatürk” hakkında olması ülke gündemimize bomba gibi düştü.

Filmin yayınlamama kararının arkasında Ermeni lobisinin olduğu konuşuldu.

Siyasiler ve ünlülerin bir kısmı konu hakkındaki eleştirilerini sert bir dille anlattı. Bazı siyasiler konunun takipçisi olacaklarını dile getirdi. Ancak kendilerine kâr amacı güden, Disney de mevcut bir projesi olan ya da orada bir proje yapma hayali olan sanatçılardan hiç bir eleştiri gelmedi.

Gelelim konunun bizimle ilgili kısmına. Bugün Mustafa Kemal Atatürk dendiğinde tanımayan bir ülke, bir millet bilmiyoruz.

Atatürk’ü yaptığı başarılı savaş hamleleri, ileri görüşlülüğü, devrimleri, okudukları ve yazdıklarıyla bize yol göstermesi, kadının hakkını bugün demokratik ülkelerin öncüsü sayılan bir çok ülkeden önce vermesiyle onu seven, sevmeyen herkes biliyor. Fikirlerini anlattığı sözleri birçok ülkenin meydanlarında yer alıyor.

Ölümünden sonra bile kendisinden ve onun fikirlerinin anlaşılmasından korkuluyor.

Bugün 1938 de bedenen aramızda ayrılan bir adamın sadece bilinen hayat hikayesinin anlatılacağı filmi, dünyaca ünlü bir platformu 11 milyon (bence açıklananda daha fazla) abone kaybettirecek kadar zarar edeceğini bile bile geri adım attırıyor. Bu demek oluyor ki “Atam Bizim İçin Yaşadığı Gibi Onlar İçinde Yaşıyor.”

Bizim Atatürk’ü anlamak için izlemeye ihtiyacımız yok. Bizim Atatürk’ü anlatacak bir filme de ihtiyacımız yok. Biz bugün sahip olduğumuz haklardan, özgürce Türk bayrağı altında yaşamamızdan, okuduğumuz her kelimenin anlaşılır oluşundan, İzmir’ime İzmir derken yaşadığımız mutluluktan her gün tanıyoruz.

Onlar da tanıyorlar. Yoksa böylesine korkmazlar.