Nefes alan her canlı hayattadır elbet ama “yaşamak” insan için kullanıldığında sadece “sağ olmak” anlamında olmamalıdır.

Bir insan olarak yaşamak, yolda olmaktır. Bazen yorulduğunda dinleneceğin, düştüğünde kalkacağın bir yolda.

Sırtındaki yükün fazla geldiğinde fazlalıklardan kurtulabilmelisin bu yolda. Yaşamak için gerekli olan buysa eğer yükünü azaltmalısın.

Azaltamıyorsan eğer yanındaki diğer yolculara pay edebilmelisin en azından.

Ben tek başıma bir yolcuyum deme sakın. Upuzun bir yol yalnız çok sıkıcı olur. Aileni, eşini, dostunu… Birini al yanına.

Yaşarken sadece nefes alma. Aldığın nefesten de keyif al. Zamanının hepsi sana kalmayabilir. Eğitimin, işin ya da diğer zorunluluklarının seni alıkoyduğunu düşünebilirsin. Yine de o anların da senin hayatının bir parçası olduğunu kabul et. Yaptığın her neyse onu keyifli hale getirebilirsin. Ama sen “Ben işimden nefret ediyorum” diyorsan eğer. İşte o zaman nefesini kesen her neyse değiştirmelisin. Evet, kolay olmayabilir. Ama en azından mevcut durumdayken yeni bir iş aramaya başlayabilirsin.

Senin yaşında hayatı dört dörtlük görünenlere bakıp kendinle karşılaştırma. Yaşam yolculuğu herkesi farklı yoldan götürebilir unutma.

Ya da senden çok aşağıda gördüklerini küçümseme. Acımak ve kendini üstün görmek bazen yolu karıştırmana sebep olabilir. Hatta öyle bir karışıklık ki bir boşluğa düşebilirsin.

Yaşamak senin için koşmaksa her sabah koş, bir resim çizmekse eğer kullan tüm gökkuşağı renklerini. Herkes biraz yazardır. Hiçbir şey yazamıyorsan hayallerini yaz. En azından ne istediğini düşünürsün.

Ama dikkat et. Yaşam yolculuğun başkasının arabasında geçmesin. Hayallerin sandıkların başkasının senden beklediği şeyler olmasın.

“Ben Dünya’yı gezmek istiyorum” dediğinde ya da “Ben çok başarılı bir… olacağım.” dediğinde sana inanmayan gözlerle bakanlara kızma. Hayatta olmayı, yaşamak sanıyorlar. Azla yetinmek gerektiğine inandırılmışlar. Hayal kurmalarına izin verilmemiş. Koskoca bir yolculuk kitabı olan “Yaşam Hikayesi” nin sadece birkaç sayfasını okuyup onu kitaplığa kaldırmışlar. Kitabın başında öylesine inançları zedelenmiş ki devamına cesaret edememişler.

Peki yok mu başaranlar? Var. Az parayla Dünya’yı gezen gezginler. Çalışıp okuyarak istediği ülkede yaşayan öğrenciler. Okulu olmayan köyden Türkiye birincisi olan gençler. 40 yaşında üniversiteye başlayanı da var. 20 yaşında iş kuranı da. Sen önce kendini bil, sonra iste ve onun için çalış.

Hadi sen göster onlara. Yaşamak demek “Keyifle nefes almak .”de. Hadi sen yap istediğin her neyse. Öyle bir yap ki. Diğerleri de çıkarsı kitapları raflardan.