Hayatı sorguladığımız iki zaman dilimi vardır.

Birincisi duygusal olarak çalkantı içinde olduğumuz, beklentilerimizin karşılanmadığı zamanlar.

İkincisi ekonomik anlamda yetersiz kaldığımız, ihtiyaçlarımızı karşılayamadığımız zamanlar.

Her ikisini de hayatın gerçekliği olarak yaşıyoruz ama hayatın gerçekliği olarak göremeden yaşıyoruz.

Duygusal olarak yaşadığımız hayatın olumlu veya olumsuzluklar içerisinde olması tamamen insanın kendi tercihlerine, kendi kararlarına, kendi beklentilerine bağlı.

Duygusal çalkantılara girmekte, girmemekte insanın kendi elinde. Girdiği çalkantıdan çıkıp, çıkmamakta yine insanın kendi elinde.

Bu çalkantıdan çıkmayı bazen kendi kendine düşünerek, bazen de bir dost, bir arkadaşla derinlemesine analizler yaparak başarmaya çalışır, başarır.

Ancak şu bir gerçek ki, geçmişte yaşama düşüncesinde, geçmişte kalma düşüncesinde, geçmişten aldığı pozitifliği geleceğine negatif etkiyle bırakarak devam etmesi, onu ciddi anlamda tıbbi tedavilere, ilaçların desteğine muhtaç hale getirir.

O yüzden ana ve geleceğe dair kötümserlik veren geçmişi unutabilmek, unutamasa bile hatırlamamak, hatırlasa bile gülüp geçiştirmek pozitif kalabilmenin en iyi yoludur.

İkinci hayatın sorguladığımız nokta ise ekonomik durumlar.

İstediğimizi alamamak, istenileni alamamak insanlarda ciddi şekilde negatif etki, negatif düşünce, karamsarlık ve her an ihtiyaç sahibi gibi görünmeye neden olur.

Bunu aşmanın tek yolu vardır!

Hayatı herkesin aynı şekilde, aynı şartlarda yaşamadığını düşünmek ve yaşadığın şeklin, yaşadığın şartların güzelliklerini düşünmek.

Her insan farklı anne ve babadan dünyaya geldiği gibi, farklı doğuştan şartlara ve farklı doğuştan sonra şartlara mecburdur.

Annenizi, babanızı ve onların ekonomik güçlerini tercih ederek dünyaya gelme şansınız yoktur.

Ama kendi ekonomik gücünüzü çalışarak, düşünerek ve şükrederek şanslı hale getirme şansınız vardır.

İşte bu kendi elinizde olan şansı da iyi kullanmayı, çalışmadan, düşünmeden şükretmeden yaşarsanız o zaman önünüzde tek yol kalır, hayatı sorgulamak.

Oysaki bir daha gelemeyeceğiniz dünyaya, gelebilmiş olmanın şansını kullanıp, olan şartlarda hayatı mümkün olduğu kadar keyifli geçirmek tamamen sizin elinizde.

Başkalarının yaşadığı keyfi yaşamak istemek, başkasının şartlarına sahip olmayı istemek insanın en büyük depresyona giriş noktasıdır.

Var olanla yetinmek demeyeceğim, var oldurabildiğimizle yaşamak en güzeli.

Bunları yazma gereği duydum çünkü bu sabah elinde çok büyük imkânlar olan insanın mutsuzluğuna, elinde az bir şey olan insanın mutluluğuna şahit oldum.

Olayın ekonomik ve duygusal çözümlemesi beni çok etkiledi.

Hayatı değil insanları sorgulattı.

“Mutlu yaşamak elimizde” dedirtti.