Türkiye İstatistik Kurumu yayınladığı istatistiki çalışmada geçen yılın aynı ayına göre konut satışlarında azalma olduğu gerçekliğini bilgilerimize sundu.

Türkiye genelinde azalan satış, İzmir’de ise en yüksek oranda.

Acaba neden?

Konut dediğimiz şey yatırım aracı olmaktan çıkmadığı sürece bu satışların daha da düşeceğine eminim.

Gün geçmiyor ki, kiracı – ev sahibi tartışmasına, bırakın tartışmayı kanlı – bıçaklı kavgasına dair haberleri okumaya başladık.

Yatırım amaçlı olarak ikinci, üçüncü, beşinci, bilmem kaçıncı evine milyonlara alan ev sahiplerinin yüksek kira beklemesi istatistiki olarak doğal sonuç.

O kadar milyonu yatırım aracı olarak konuta yatırıp, üç-beş bin aylık kira getirisi istemelerine beklemek mantıksız.

O konutları milyonlara çıkartan zihniyete karşı, milyonları yatırım aracı olarak gördükleri konutlara yatıranların mantıklarına ise söylenecek çok şey var.

Konutun insan için ve de özellikle aile için barınma amaçlı temel ihtiyaç olduğunun artık hepimizi farkına varmalıyız.

Kiralık ilanlarda görüyorum, bırakın 2 artı 1, 3 artı 1, evinin odasını kiralık verenlerin sayısı bile bir hayli fazlalaşmaya başladı.

İnsanları barınma sorunu ile ekonomik gelirleri arasında sıkıştırarak gelir elde etmenin kısa sürede maddi anlamda getirisi olabilir, bu mutluluk verebilir ama uzun vadede düşündüğümüzde barınma sorunu ve ekonomik sorun büyüdükçe sosyal sorunları da beraberinde getirir.

Öyle 50-100-200 vs dairesi olup, aylık kiralara geçimini sağlayanları çok kötü sonuçları olan kaoslar bekliyor olabilir.

Öyle villasının havuzunda durup, iş yerlerinden, konutlarından gelen gayrimenkul kiralarıyla keyif yapanları çok kötü sonuçlar bekliyor olabilir.

Her zaman sosyal dengeden, adaletten ve birlikte yaşamaktan bahsedenlerin, bireysel, bencilse ve insanların temel ihtiyaçlarına saldırı mahiyetindeki gayrimenkul yatırımları bu dengeyi ileri de bir daha düzelmesi zor şekilde bozabilir.

Aynı iddiamı yineliyorum!

Gayrimenkul yatırım aracı olmaktan çıkartılmalı.

İnsanlar bir, hadi bilemedin iki ev sahibi, hadi abartalım hane içindeki insan sayısı kadar ev sahibi olmak hakkıyla ile kısıtlanmalı.

İlla yatırım yapacaklarsa, ticari hayata girmeleri, üretime girmeleri, nakit paralarını ekonomiye direk sokmaları da böylece sağlanabilir.

Hatırlarım, 100 dairesi, 100 işyeri olan birisiyle geçmişte röportaj yapmıştım.

Dediği cümle aynı şu: “Kira gelirlerimi bir kısmını yiyorum, bir kısmıyla yeni gayrimenkuller alıyorum. Hiç çalışmadan, üretmeden gayrimenkul yatırımlarımla ve karşılığında aldığım gelirlerle yaşıyorum!”

Başka cümle yazmaya gerek yok!