Hukuk herkese lazım.

Adaleti herkes arar.

Geçtiğimiz günlerde Yargıtay Hukuk Dairesi’nin verdiği kararı duyunca, bunun ne kadar önemli olduğunu bir kez daha anlamamak mümkün değil.

Patron, işyerine geliyor, onun geldiği esnada eli cebinde olan işçiye laf çakıyor, ‘Lan oğlum eline cebinden çıkar!’

Sonra işçinin üzerine yürüyor ve tartışmalar sonunda işçiyi işten çıkartıyor,  sebep olarak ise kendisine yönelik haksız eylem ve söylem içinde olduğunu söyleyerek.

İşçi de haksız yere işten çıkarıldığını iddia ederek mahkemenin kapısını tutuyor.

Patron, işçinin kendisine yönelik hal ve hareketlerini anlatarak işten çıkartmakta sonuna kadar haklı olduğunu iddia ediyor.

İşçi, ise işten çıkartılmasının haksız olduğunu, kıdem ve tazminat ödenmesini istedi.

‘Lan oğlum eline cebinden çıkar’ diyen patron mu, eli cebinden yakalandığı için işten çıkartılan işçi mi haklı onun yargıdaki sonucunu iki taraf gibi bütün çalışan, çalıştıran kesimler de bekledi.

Yargıdan çıkacak karar, çalışan bütün herkesi ilgilendiriyor çünkü.

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, ‘Lan oğlum eline cebinden çıkar’ diyen patronun sonraki hal ve hareketlere sebep verdiğine vurgu yaparak, işçinin kıdem ve tazminatsız olarak çıkartılmasını haksız buldu.

Kimin ne kadar para kazandığını veya kaybettiğini hesabında değilim.

Benim buradan anladığım, işçi, patronun askeri değil, kölesi değil, emir eri değil!

Emeğinin karşılığından çalışan mesai arkadaşı!

Benim buradan anladığım, bir şeyin sahibi olmak her şeyin sahibi olmak, her şeyi yapabilmek hakkını vermez.

Patron, kazandığı paranın patronudur!

Benim buradan anladığım, adalet ve hukuk, gücün değil, aklın ve vicdanın olduğu yerde hala duruyor.

Gücü olanın kazandığı adalet değil!

İyi pazarlar.