Seçimlerin kısmı yasaklı bölümüne girdik.

Artık o aday önde, bu aday arkada, aradaki mesafe az veya çok, anketler, tahminler vs yasak.

Seçmenin seçim hakkını yönlendirmeye dair kamuoyu açıklamaları yasak.

Seçmen, seçeceği kişiyi ve neden seçtiğini düşünme durumuna girdi.

Sandık başına gitmeye bir gün kalana kadar durumu böyle.

Seçim gününe bir gün kala artık tamamen elindeki oyuyla özgür kalma sürecine, tam yasakların başladığı sürece gireceğiz.

Seçmek hakkını kullanacaklara şimdiden olumlu düşünmeler diliyorum.

Seçilecek olanlar ise şimdiden başarılı sonuçlar diliyorum ama bu dileğimin her il ve ilçede sadece bir kişi için sonuçlanacağı gerçeğiyle.

Seçimlerde söylenenleri, anlatılanları, projeleri lansmanlara katılarak takip edebildiğim kadarıyla takip ettim.

Her bir adayın o kadar güzel projelerini dinledim ve dinlerken de düşündü ki, sonuçta hepsini bir araya getirip, bütün projeleri İzmir’e uyarladığımda İzmir’in çok ama çok güzelleştiğini, hayatın çok ama çok kolaylaştığını, her şeyin güllük, gülistanlık olduğunu, seçimden sonra İzmir’de muhteşem bir şehir yaşantısı olacağı kanaatine vardım.

Hiçbir adayın söylediği İzmir için, İzmirliler için kötü değildi.

Mevcut İzmir’in durumuna değer katan şeylerdi.

Katan şeylerdi ki, her seçim sonrası bu düşünceyle seçime gidip, her seçim sonrası da başka başka düşüncelerde olmamız ilginç geliyor.

Söylemlerin her birisi kamusal anlamda bütün herkesin beklediği şeyler olsa da, seçimden sonra yapılanların neredeyse yarısından fazlası sadece bazı kişileri ilgilendiriyor olması ilginç geliyor.

Seçim öncesi toplanan bu enerji sanırım seçimden sonra dağılıyor.

Herkes enerjiden bir parça koparıyor, herkes enerjinin bir parçasının ortaya çıkmasına engel olmasıyla ortada seçim öncesi o düşündürülen yüksek enerji kalmıyor.

Seçim bitiyor, seçmen ne olacağına karar veren kişi olarak ne olacağını merakla izlemeye başlıyor.

Seçimden önce düşündürüldüğü gibi olmuyor hayat!

Umarım bu kez seçimden sonra öyle olur hayat!