Keşke dünya dönmeyi bıraksa...

Aysel Ateş Abdullazade

Keşke bir sakinlik, durgunluk olsa.

Dünya oku etrafında dönmeyi bıraksa mesela. Sonra tekrar başlasa dönmeye.

Yanan tüm ormanlar yeşerse bir anda. Fidanlar başını kaldırsa toprağın her karışında, taşında.

Mahvolan canlıların hücreleri yenilense, kendi kendini onarsa. Çığlık atmadan yanarak ölen koyunlar, inekler, ördekler, kaplumbağalar yeniden canlansa.

Keşke bir sakinlik, durgunluk olsa.

Dünya oku etrafında dönmeyi bıraksa mesela. Sonra tekrar başlasa dönmeye.

İtfaiyecinin avuçlarından su içen kelebekler kanatlansa mesela.

Kömür olmuş ağaçların altından kökleri kımıldasa. Toprak yerinden oynasa mesela.

Keşke bir sakinlik, durgunluk olsa.

Dünya oku etrafında dönmeyi bıraksa mesela. Sonra tekrar başlasa dönmeye.

Alzheimer hastası olduğu için evinin yandığını bilmeyen yaşlı teyzeye hiçbir şey söylemeseler.

Devletin sağladığı evinde rahatça yaşamına devam etse.

Kanser hastası yaşlı kadının tedavisi için biriktirdiği on beş bin lira yanmamış olsa mesela.

Keşke bir sakinlik, durgunluk olsa.

Dünya oku etrafında dönmeyi bıraksa mesela. Sonra tekrar başlasa dönmeye.

Yağmur yağsa Ağustosun altısında.

Islak ıslak dolaşsa canlılar. Gözyaşı akıtsa sevinçten balkonda yağmur izleyen insanlar.

Ellerini uzatıp teşekkür etseler Tanrıya, evrene.

Ne kadar üzgün ve kızgın olsalar da.

Keşke bir sakinlik, durgunluk olsa.

Dünya oku etrafında dönmeyi bıraksa mesela. Sonra tekrar başlasa dönmeye.

Emekli itfaiyeci ormanlara geri dönse.

Yangını söndürdüğü yerlerde dolaşıp köylülere ben ölmedim dese mesela.

Sarılsalar birbirlerine, bu dünya insanların sevgisi ile büyüse.

Keşke bir sakinlik, durgunluk olsa.

Dünya oku etrafında dönmeyi bıraksa mesela. Sonra tekrar başlasa dönmeye.

Tüm kötü izler sevgi ile silinebilse...

Keşke...