Yaz ayları başlayınca, sıcaklar artınca, sanki birisi düğmeye basıyor gibi orman yangıları da arka arkaya başlıyor.
Tamam, hava sıcak ama bu kadar sıcaklıkta o kıvılcımı yakacak ateş nereden çıkıyor.

Güneş gökyüzünden atış yapmadığına göre, yeryüzünde birilerinin sakarlık, ihmal ve bilinçli şekilde hainlik yaptığı kesin.

Karabağlar’ın Tırazlı’nın güzelim ormanları, çamları dün yana yana kül oldu.

Öğlen başlayan ve sabaha kadar süren orman yangınında, köyler boşaltıldı, insanlar yangından hem kaçtı, hem söndürmek için koştu.

Peki, hiç dikkatinizi çekti mi?

Belki tesadüf diyeceksiniz ama ben özellikle İzmir’de orman yangınlarının özellikle hafta sonuna, Cumartesi veya Pazar gününe denk gelmesini çok manidar buldum.

Pazartesi, Salı, Çarşamba, Perşembe ve Cuma günü kendi kendine yaşamını sürdüren, güneşe direnen ormanları, ne hikmetse, Cumartesi veya Pazar günü bu direncini kaybediyor.

Gerçeği bilinmese de, bulunmasa da, söylenmese de, yangınların temelinde dikkatsiz, sakar ve hain insan faktörü var.

Cumartesi, Pazar günü, ailesiyle veya arkadaşlarıyla dağlara, ormanlara çıkanların yaktığı mangallar, söndürdüğünü sandığı ateşlerin güzelim ormanları yok ettiğini ben söylüyorum.

Varsa başka bir iddiası olan buyursun!

İki parça et yiyeceğim, üç parça mangal yapacağım diyerek dağlara, ormanların arasına çıkana ‘Dur nereye gidiyorsun, ne yapıyorsun?’ denmediği sürece de bu yangınlar hep olacak.

Hem de Cumartesi veya Pazar günü başlayarak.

Çünkü Pazartesi, Salı, Çarşamba, Perşembe ve Cuma günü, 
O sakar, 
O dikkatsiz, 
O hain çalışıyor,

İşi var ormana gelemez!