İnsan ilk sevgiyi ama katıksız sevgiyi kimden öğrenir. Karşılıksız sevgiyi  kimden öğrenir. Her koşulda sevgiyi kimden öğrenir.

Anneden, annemizden öğreniriz. Sevgisini bütün hücrelerimize kadar hissettiğimiz annelerimize sevgiyi katlanarak geri vermeyi sevenden öğreniriz.

Çevremde geç yaşta anne olmayı  tercih edenler ya da tam tersi çok erken yaşta anne olmayı tercih edenler var.  Bir de anne olmak için çabalayanlar var.

Tek evladını kaybedip sonrasında yeniden anne olan var. Kendi doğuramayıp evlat sahibi olan var. Ne kadar hayat o kadar hikaye var. Ama hepsi de anne ve çocuk arasında kurulan o sevgi bağı için.

Anne olma yolculuğu çok meşakkatli geçen de var. Ama yol ne kadar uzun olursa olsun anne için o yol gül bahçesidir, sonu muhteşemdir.

Anneler kalbinde olan saf sevgiyi başka kalpleri yeşertmek için vermek ister. Hem de herkese en çok da yavrucağızına. Anne olunca anlarsın derler ya . Sevgini herkese herşeye içten ve karşılıksız verebiliyorsan annece hissedebiliyorsun demektir. 

Bir annenin kalbinde yer bulan her küçük yürek, onun karnından gelmek zorunda değil. Kalp bağı kurulan yürekten gelen sevgi evlattır. İşte o evlat da candır.

Yaradan, insanoğluna öyle bir sevgi bahşetmiştir ki en derini anne ile evladı arasında olanıdır. Gecesi gündüzü olmadan sonsuz günlerde paylaşılanlar bir ömre bedeldir. Yaradan ne güzel yaratmış bu muhteşem sevgiyi gönlümüze iyi ki vermiş.

Anne sevgisi demek dünyayı iliklerimize kadar hissetmek demek. Anne sevgisi demek iyi ki yaşıyorum demek. Anne sevgisi demek bana bir şey olmaz demek. Anne sevgisi demek dünyayı sevmek demek.

Anne olmak isteyen, bu yolda yüremek isteyen herkese sevgimi yolluyorum. Canı gönülden en hayırlısını diliyorum.  Annelere de selamlarımı gönderiyorum. Hepinizi gönülden kucaklıyorum. Anneler gününüz kutlu olsun.