Hayatımızda çok söz verdiğimiz, bazen tutamadığımız, bazen de tutturamadığımız anlar olur.

Sözü kullandığımıza,  söz verdiğimize öyle pişman oluruz ki, sonrasında söylenecek, telafi edici hiç  bir şey de bulamayız.

İçimizde ömür boyu hep uhde olarak kalır.

Geçtiğimiz günlerde Selçuk Belediye Başkanı Filiz Ceritoğlu Sengel, içinde uhde kalmayacak bir sözü yerine getirdiğini gördüm.

Başkan Sengel, sözü bir mahalle gezisi sırasında denk geldiği, 7 yaşlarındaki bir kız çocuğuna vermişti.

Küçük kız,  mahallerinde sallanacak salıncak,  kayacak kaydırak istedi Başkan Sengel’den.

Başkan Sengel’de, küçük kıza söz verdi, mahallesine park yapacağını, içine salıncak ve kaydırak koyacağını ve onun yanından ayrıldı.

Bu söz Başkan Sengel’in kayıtlarına girdiği gibi belediyenin de icraatlarına girdi.

Başkan Sengel, verdiği sözün arkasında durmak, küçük kıza verdiği sözü yerine getirmek için talimatlarını verdi.

Uzun sürdü, kısa sürde bilemem ama sonuçta, küçük kıza söz veren Selçuk Belediye Başkanı Filiz Ceritoğlu Sengel, o sözünü yerine getirdi.

Mahallenin ortasına o park yapıldı.

O salıncak konuldu.

O kaydırak getirildi.

Küçük kızla, parkın açılışında tekrar karşılaşan Başkan Sengel, ‘Sözünü, sözümü hatırladın mı?’ diye sorduğu küçük kızın her şeyi hatırladığını söylediğinde, sözünü yerine getirmenin mutluluğunu bin kat daha yaşadı.

Sadece belediye başkanı olarak değil, söz veren bir insan olarak, bir büyük olarak, bir kadın olarak, bir Selçuklulu olarak.

Belediye başkanları her ne kadar siyasetin içinden çıksalar da, her zaman onların siyasetin dışında daha geniş seviyede halkın içinde olmaları gerektiğini savunmuşumdur.

Çünkü onlar seçildiklerinde, bütün herkesin başkanı oluyorlar.

Başkan Sengel’de herkesin başkanı olduğunu, herkesin sözünü dinlediğini, söz verdiğinde yerine getirdiğini bir kez daha ispatlamış oldu.

Çocuk küçük, söz büyük, Başkan Sengel en büyük!