Narlıdere Huzurevi'nde kalan Nuray Yalınkılıç Anneyi kaybetmişiz...
Bir de bayram günü vefat etmiş...
Vefatını çok geç öğrendim...
Oğlu Ergün Yalınkılıç benimle irtibata geçip annesinin vefat ettiğini söyledi...
Oğlu bana, "Annem seni hep anlatırdı. Seni çok severdi, o yüzden sana ulaştım. Varsa hakkını helal et." dedi...
Ve... işte o an size üzüntümü tarif edemem, inanın...

Bir baktım, yine bir arkadaşı Ülkü Gürbüz Karaosmanoğlu bana mesaj olarak, "Öldüğünü yazmış..."

Hatta geçen gün Sarız Zeybek Derneğimizin Başkanı Ayla Taşdelen ve Gözde Mekan patroniçesi Ayşenur ile sohbet etmiş, "En kısa sürede ziyaret gidelim." demiştik...

Fuarda yaptığım konserlerde hep ön saflardaydı...
Yine fuar zamanı, "Zeki Müren ile Zamana Yolculuk" adlı programıma katılırdı...
Herkes minderde otururken ben ona özel sandalye verirdim...

Korona zamanı kendisi korona olmuş ve yürümekte biraz sıkıntı çekiyormuş...
Bana ulaşıp, "Tutunup gezebileceğim bir yürüteç lazım." demişti.
Kısa sürede sevgili ressam Nur Öztürk Şengüler Hanım ve iş insanı Ethem Şengüler Bey bu aracı kendisine almış, hediye etmiştik...
Kurallardan dolayı yani korona süreci olduğu için içeri girememiş, kapıda görevliye vermiştik...

Kısacası, benim canım ciğerim Nuray annem hakkın rahmetine kavuşmuş...
Mekânı cennet olsun inşallah...
Şimdi şimdi yazdıkça aklıma geliyor hani...
Yaşamak onun için bir tutkuydu diyorum ya...

Arardı beni: "Ah Hikmet oğlum, bugün konserin varmış. Uzak, bana ulaşım zor... Çok gelmek isterim." derdi...
Biz de elimizden geldiğince yardımcı olurduk...
Kulakları duymazdı, cihaz takardı... Gözlükleri vardı...

Dekim Otel yıllarımdan tutun da şu zamana kadar hemen hemen her organizasyonumda bulunurdu.
Şiir toplantıları... Koro konserleri... Sergiler...
Şarkı söylemeyi severdi; lakin şiir de okurdu hani...
Hep bir gayret, hep bir gayret...

Narlıdere Huzurevi'nde eşi ile kalıyordu...
Mutlulardı orada...
Ta ki eşi vefat edinceye kadar...
Yalnızlık sardı kendisini...
E kolay değil, yıllarını geçirdiği eşi vefat etmişti...

Ailesi, oğlu yani evlatları sık sık ziyaret edermiş... Yalnız bırakmazmış annelerini...
Anladığım kadarıyla akranları orada olduğu için huzurevini seviyordu ve mutluydu...
En azından ben öyle hissettim...

Artık çok yaşlandı...
Nefes darlığı çekiyordu...
Kilo da vardı...
Sağlık problemi yaşıyordu... Kalbinde de sıkıntılar vs...

Şunu söylemeden yazımı bitirmek istemem:
Nuray Anne son anına kadar telefonu elinden düşürmezdi.
O, sosyal medyayı – yani özellikle Facebook'u – iyi kullanırdı.
Hatta az önce yine baktım, benim bayram mesajı videomu paylaşmış...

Son paylaşımı ise 7 Haziran'da Manisa Büyükşehir Belediye Başkanı Ferdi Zeyrek’in vefatı ile başsağlığı dilemiş...

NURLARDA UYU CAN ABLAM, CAN ANNEM...
SANATIN VE SANATÇININ DOSTU NURAY ANNE.

Şimdi size farklı farklı tarihlerdeki fotoğrafları paylaşıyorum...