Akşener'in konuşmasından satır başları şöyle:

Geçtiğimiz yıl tek başına gıda enflasyonu yüzde 20’nin üstünde gerçekleşti. Türkiye bugün, hem gıda enflasyonu, hem de genel tüketici fiyatları enflasyonu bazında, aynı grupta yer aldığı gelişmekte olan ülkelerin, iki katından fazla bir enflasyon oranına sahip. Gıdanın, Tüketici fiyat endeksi içinde ağırlığı yüzde 24. Ama dar gelirli vatandaşımın bütçesinde ise, ağırlığı çok daha fazla. İşte bu nedenle “mutfaktaki yangın”, en fazla dar gelirli vatandaşlarımızı vuruyor.

Ne demek istediğimi sayılarla anlatayım: Bugün dört kişilik bir ailenin, sağlıklı bir biçimde beslenebilmesi için, günlük en az 72 lira 58 kuruş, yani aylık 2 bin 178 liralık harcama yapması gerekiyor. Bugün bu paranın yanına yaklaşamayan emekli aylığı alan vatandaşlarım var. Bu bahsettiğim açlık sınırı kabaca bir asgari ücrete denk geliyor.

Peki açlık sınırı Ak Parti zamanında ne kadar arttı biliyor musunuz? Tam 4.6 kat! Bakın dikkat edin, Türkiye’de çalışanların yüzde 40’ı geçimini asgari ücretle sağlıyor. Yani benim bu ülkedeki çalışan, ekonomiye katkıda bulunan, işçimin, emekçimin, üçte birinden fazlasının aldığı maaş, sadece ailesinin aç kalmamasına yetiyor.

Bugün yoksulluk sınırı aylık yaklaşık 7500 lira. Yani karı koca asgari ücret alan bir ailenin toplam gelirinin bir buçuk katı. Varın gerisini siz düşünün. Üstelik vatandaşın hayatını daha da zorlaştıran şey, sadece gıda fiyatlarındaki artış da değil. Doğalgaz fiyatları ile devam edelim. Doğalgaza, 2018 ve 2019 yıllarında, toplam yüzde 60 zam yapıldı. Vatandaşımın maaşı ise, bunun üçte biri kadar bile artmadı. Sadece 2019 yılında elektriğe gelen zam, yüzde 30.

Bugün İstanbul’da 4 kişilik bir ailenin, aylık ortalama 200 metreküp doğalgaz tükettiğini düşünün, sadece bunun maliyeti 360 lira. Buna en az 140 liralık elektrik faturasını da ekleyince, 500 lira sadece elektrik ve doğalgaza gitmiş oluyor. Yani vatandaşımın aldığı asgari ücretin dörtte biri sadece elektrik ve doğalgaz faturalarına gidiyor.

Bakın, Türkiye’nin en büyük kentinde, İstanbul’da, 39 ilçeden 38’inde doğalgaz tüketiminde düşüş var. Vatandaş artık kombinin düğmesini tedirgin çeviriyor. Dünyada, bütçesindeki paya göre, elektrik ve doğalgaza, bu kadar fazla para ödeyen başka hiçbir ülke bulamazsınız.  Bütün dünyada enerji maliyetleri düşerken, bizde devamlı artıyor. Neden peki? Bu israf ekonomisinde, keyfi harcamalar için daha fazla vergi toplamak gerekiyor da onun için.

Ne diyor mısralarında Tevfik Fikret?

“Yiyin, efendiler yiyin; bu iştah veren sofra sizin,
Doyuncaya, tıksırıncaya, çatlayıncaya kadar yiyin!
Verir zavallı memleket, verir ne varsa; malını,
Varlığını, hayatını, umudunu, hayalini,
Tüm olanca rahatını, olanca gönül balını,
Hemen yutun, düşünmeyin haramını, helalini…”

Hal böyleyken, ülke gündeminin, çılgınlıklarla, suni meselelerle işgaline izin veremeyiz. Bunları konuşacağız. İsteseler de istemeseler de konuşacağız. Herkes bizden hak ettiği sözü duyacak.  Çünkü bizim sesimiz, milletimizin vicdanından gelen sestir. Ne yapalım, susalım mı? Bu bir fıtrat meselesi. Milletim bunca yükün altında ezilirken, beylerin keyfi kaçmasın diye susacaksam, ne işim var benim burada? Milletim dertliyken susmam, susamam, susmayacağım. Sizler de susmayacaksınız.