Sevgili Japonya,

Sana bugün ağır ama minnet dolu bir kalple veda ediyoruz. Bu yolculuk, sadece bir seyahatten ibaret değildi; kalbimize işlenen bir masalın sayfalarında yürüdük sanki. Her adımımızda zarafetiyle tertemiz sokakların, usul usul açan kiraz çiçeklerin, selam veren geyiklerin, özenle hazırlanmış her yemek tabağında anlatılan sessiz bir teşekkürün ülkesiydin sen.

Alışveriş poşetlerimiz ellerimizde, valizlerimiz ağzına kadar dolu belki, ama en ağır yük kalbimizde. Şefkatle bakan yaşlı bir göz, metroda sessizce yer veren bir genç, gülen yüzlü çocuklar, karşılıksız yardım eden biri… Her biriniz bizde iz bıraktınız. Sessizlikle kurulan dostluklar, göz temasında gizli selamlar, dilini bilmediğimiz ama yüreğini zaidesiyle hissettiğimiz insanlar…

Güler yüzünüz, disiplininiz, doğaya ve insana gösterdiğiniz saygınız, bize çok şey öğretti. Yol kenarındaki bir çöpsüzlüğün, düzenli sırada bekleyişin, yavaş akan zamanın bile bir anlamı vardı sende.

Senden ayrılırken bavullarımız hediyelerle, kalbimiz anılarla dolu. Arkada bıraktığımız sadece sokaklar değil; bizden alınmamış, ama bize verilmiş bir parça insanlık duygusu.

Teşekkür ederiz Japonya.

Teşekkür ederiz sakuralı baharın, sessiz nezaketin, içten gülüşlerin ve gözle anlatılan cümlelerin için.

Bu bir veda değil aslında, yeni tanıştık seninle; en kısa sürede tekrar buluşmak ümidiyle…

Saygı ve sevgiyle,

親愛なる日本へ

今日、私たちは感謝の気持ちを胸に、少し寂しい思いであなたに別れを告げます。この旅は、単なる旅行ではありませんでした。まるで心に刻まれた物語のページを歩いているかのような日々でした。清らかな街並み、静かに咲く桜、優しく挨拶する鹿、美しく盛り付けられた料理の一皿一皿に込められた無言の感謝…あなたはまさにそのような国でした。

手にはお土産の袋、スーツケースはいっぱいかもしれません。でも、最も重いのは心に残る思い出の数々です。やさしく見つめるお年寄り、静かに席を譲る若者、無邪気に笑う子どもたち、言葉なく助けてくれた方々…そのすべてが私たちの心に深く刻まれました。言葉は通じなくても、あなたの温かい心を確かに感じることができました。

あなたの笑顔、規律、自然や人間に対する敬意、それらは私たちに多くのことを教えてくれました。道端にゴミが落ちていないこと、静かに並ぶ姿、ゆっくりと流れる時間…そのすべてが、ここでは意味を持っていました。

別れを告げる今、私たちの荷物には贈り物が詰まっていますが、心にはたくさんの思い出が詰まっています。私たちが後にするのは道だけではなく、あなたが静かに私たちに与えてくれた「人の心」そのものです。

ありがとう、日本。

ありがとう、桜の春。ありがとう、静かな優しさ。ありがとう、心からの笑顔と目で語る言葉たち。

これは別れではありません。これは、始まりです。

またすぐに、きっとお会いしましょう。

敬意と愛を込めて、

Dear Japan,

Today, we bid you farewell with hearts heavy yet full of gratitude. This journey was far more than just a trip; it felt like walking through the pages of a fairytale etched into our hearts. You were the land of grace in every step — from your immaculate streets and gently blooming cherry blossoms to the silent gratitude served on every carefully prepared plate.

Our hands may carry shopping bags, our suitcases may be full, but the heaviest load lies in our hearts. A warm glance from an elder, a quiet seat offered on the metro, the laughter of kind children, a stranger’s help without asking… each left a mark on us. Friendships were formed in silence, greetings shared through eye contact, and though we didn’t speak your language, we felt your soul.

Your smiles, your discipline, your deep respect for nature and humanity taught us so much. Even the lack of trash by the roadside, the calm lines, and the gently flowing time had meaning here.

As we leave, our bags are full of gifts, but our hearts are full of memories. We leave behind not just streets, but a piece of humanity that you’ve quietly given us.

Thank you, Japan.

Thank you for the spring dressed in sakura, for the quiet kindness, the sincere smiles, and the words spoken only through the eyes.

This is not goodbye. It’s only the beginning.

Until we meet again, hopefully very soon…

With love and respect,