Banu Pirinçcioğlu

Banu Pirinçcioğlu

KALP KÖR OLUNCA

Ne zamandır aç kalmış gibi marketler talan olmuş.

Açlık fena şey değil mi? Aç kalacağım, dünyanın lezzetlerinden mahrum kalacağım diye koştunuz marketlere. Kasa kasa limonlar, paketler dolusu makarnalar unlar istiflediniz. Açlık kolay değil.

Kimse size eve kapanın dememişken, ya kapanırsak diye talan ettiniz.

Nerdeyse iki ay geçti, durumlar az çok belli oldu. Kimse eve kapanmadı. Kıtlık da olmadı. Sürecin nasıl ilerleyeceği de belli. Ama hala doymayan bilinç al diyor. Daha da al, hepsini al.

Açlık zor şey.

Aç kalırım endişesi. Şehrin ne kadar göbeğinde ne kadar paran pulun olduğu da önemsiz. Zengini de fakiri de aç kalacağım sandı. Demek ki önce mide. Yiyeceğiz,içeceğiz ki ayakta kalalım. Yaşamak için gerekli olan şeylerin temeli, su ve yemek.

Suya bu kadar talep olmadı ama. Herhalde en kötü ihtimalle açar çeşmeyi musluk suyunu içerim dedi insanlar. Marketlerin olduğu kadar su satanlar talan olmadı.

Su ve yemek. Kimse gidip de parfümeriye koşmadı parfüm stoklamaya. Zara da talan olmadı Vakko da.

Kılık kıyafet değil boğaz düşünüldü. Temel ihtiyaçlar.

Zormuş değil mi açlık? Henüz aç kalmamışken düşüncesi bile ürküttü sizi.

Oysa sokakta aç gezen köpekleri düşünmemiştiniz hiç.

Evinde yıllarca bakıp sonra yallah ormana deyip terk ettiğin o köpek ne yer hiç düşünmedin sen.

Ağzından suları akıta akıta etleri mideye indirirken, tam yanında duran kemik yığını köpek vardı hani kışkışladığın.

O açtı. Hemde çok uzun zamandır çok açtı. Umursamadın.

Senin umrunda olmadı, biz umursadık, kalkıp yemek verdik. Hainliğin bu kadarı olmaz dedirtip, koyduğumuz yemekleri canice çöpe attın. Üstelik gözümüzün içine baka baka çöpe attın.

Salgını gösterdi sana hayat. Paşa paşa evine kapandın. Çıkarsan öleceksin çünkü. Açlıkla da imtihan başladı. Ya aç kalırsam diye koştun dolabı doldurdun.

Hiç acımadan çöpe attığın açların yemekleriydi bence senin imtihanın.

Açlığı zorluğu anla diye bir sınavdı.

Anlayan anladı, bazısı hala anlamadı. Hala inatla yerden mama süpürüyor, süpürtüyor. Emir veriyor sağa sola. Yerde bir tane bile kedi köpek maması görürseniz atın çöpe diyor. Ve üstelik hiç de utanmıyor.

Demek ki bu sınav bunlara yetersiz kaldı. Demek daha büyük bir ders gerekecek.

Sopası yok, salgınla dövüyor, depremle dövüyor.

Aslında kendine gel, insan olduğunu hatırla diye onlarca işaret geliyor. Kalp kör olunca görmüyor işte. 

Hiçbirşey eskisi gibi olmayacak deniyor. Kısmen katılıyorum.

Çünkü birisi hala açlığı anlamamış, öteki kalkmış bu yaz plajlar ne olacak diye düşünüyor.

Olmamış hala. Yetmemiş bazılarına.

Galiba bazı kafalara bir salgın değil bin salgın gelse nafile.

İyiliği öğretene kadar vuracak bir şekilde ama haberin olsun. Salgınla mı depremle mi döver yoksa hortumla mı savurur göreceğiz.

 

Önceki ve Sonraki Yazılar