Arif ÇAYAN
Konak'ın gece ışığı: Bir ilçe başkanının adımları
Konak… Bu kentin en eski sokaklarını, en yorulmuş taşlarını, en çok umut biriktiren yüzlerini içinde taşıyan yer. Ve bazen bir ilçenin gerçek hikâyesi gündüzün kalabalığında değil, gecenin sessizliğinde yazılır.
Gece saat 01.20…
Şehrin gürültüsü çoktan çekilmiş, sokak lambaları yalnızlığı aydınlatıyor. Ama Konak’ın bazı caddelerinde bir hareketlilik var. AK Parti Konak İlçe Başkanı Mehmet Sait Başdaş, Hilal ve Yenişehir’in sokaklarında, kapı önlerinde, ışığı sönmemiş evlerin önünde…
Bu, sıradan bir siyasetçinin “ziyaret” diye geçiştireceği bir tur değil. Bu, bir ilçeyi anlamaya, bir mahallenin kalp atışını duymaya yönelik sessiz ve samimi bir çabadır. Çünkü gecenin bu saatinde yapılan çalışma, mesai değil; dertleşmenin, dinlemenin, “Sizi duyuyorum” demenin en yalın halidir.
Mahalle sakinlerinin sıcak karşılaması…
Sokak başında bekleyip el sıkmak isteyen gençler…
Pencereden seslenip bir teşekkür eden teyzeler…
Yeni yüzlerin partiye katılması…
Bunların her biri şunu gösteriyor: Konak’ta insanlar sadece hizmet beklemiyor; kendilerini dinleyen, yanlarında duran bir dokunuş arıyor.
Başdaş’ın paylaştığı “Tek derdimiz Konak” cümlesi belki bir politik slogan gibi görülebilir. Ama o gece sokaklarında gezen adımlar, aslında bu sözün çok daha ötesini anlatıyor. Bir ilçeyi omuzlarında taşımak, derdini kendine dert etmek, insanına dokunmak…
Bugün siyasette en eksik olan şey tam da bu değil mi?
Samimiyet…
Temas…
Geceyi gündüze katmak pahasına “Ben buradayım” diyebilmek…
Konak’ın hikâyesi büyük projelerden, parlak sloganlardan ibaret değil. Bazen bir mahallenin karanlıkta kalmış sokağında, bir çocuğun “Bizi unutmayın” bakışında, bir esnafın sessiz şikâyetinde saklıdır gerçek siyaset.
Ve bu yüzden…
O gece yapılan ziyaret, bir çalışma programından çok daha fazlasıdır. Bir ilçenin kaderine dokunma çabasıdır.
Konak kolay bir yer değil.
Sorunu çok, yükü ağır, umudu ise hep diri.
Belki de Konak’ı Konak yapan tam da bu:
Yorulmuş ama vazgeçmemiş insanlar…
Gece saat kaç olursa olsun sokaklarında hâlâ hayatın aktığı mahalleler…
Ve onların kapısına, onların yorgunluğuna, onların derdine gecenin bir yarısı kulak veren bir ilçe başkanı…
Konak’ın gece hikâyesi devam ediyor.
Belki yarın, belki bir sonraki gün…
Ama kesin olan bir şey var:
Bu sokaklarda atılan her adımın, her selamın, her samimi sözün yankısı uzun süre duyulacak.
Çünkü bazı hizmetler asfaltla, bazıları projeyle yapılır…
Ama en değerlisi, gönülden gönüle kurulan köprülerle.
Ve Konak’ın ihtiyacı olan tam da bu.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.