Dün akşam Rusya ile olan milli maçını izleyen izledi, izlemeyen sevindi, izleyen üzüldü.

İzlemeyen rahat rahat uyudu, izleyen sosyal medyadan yazdıklarıyla kendisini sakinleştirmeye çalıştı.

‘Bu kadar mı kötü futbol oynanır’ demeyeceğim zaten hep kötü oynuyorlardı.

‘Bu kadar mı kolay gol yenir’ demeyeceğim zaten hep yiyorlardı.

Futbolcuların fiyat etiketlerine baksanız, en lüks mağazada satılan, en kaliteli futbolcular dersiniz. Ama fiyatlarına aldandığınızı, oyunu seyrettiğinizde etiketin şişirme olduğunu net anlıyorsunuz.

Ama bu futbolcular, öyle bit pazarı malı gibi değil ki, aldığınız gibi geri verebilesiniz. Değiştirme kartları dahi olmayan bu futbolcuları kullanmak zorundasınız.

LUCESCU’ da tam olarak bunu yapıyor.

Eline geçen parayla mutlu, ne olacak Türkiye Milli Takımının hali hiç umrunda değil.

Zira burada yakalayacağı sportif başarıyla, milli takım son çalıştırdığı takım olacağı muhtemel... Öbür dünyada pek ihtiyacı olmayacaktır.

Her biri milyon euroluk milli futbolcuların, hepsini bir çiçek demeti haline getirseniz, Süper Ligi bırakın, PTT 1. Lig takımlarından birine satmaya kalksanız almaz.

Bir arada oynamayı beceremeyen ama bir arada gol yemeyi beceren bu takımı kim ne yapsın ?

Başlarındaki Milli kelimesini kaldırın, statlarda veya televizyonlar onları izleyenlerde olmaz.

Dün Rusya’dan sadece iki gol yemedik. Daha çok gol yiyeceğimizi de gösterdik.

Nereden gol yediğimizi rakiplerimiz anladı, bir bizim teknik kadro, bir de gole engel olamayan defans oyuncuları anlayamadı.

Genç, yakışıklı, uzun boylu, renkli gözlü, kasları güçlü ama futbol adına tam bir  fiyasko olan ve gollerde bariz hatası olan kendini biliyor.

Daha önce de aynısını yapmadı ve golleri kademe hatasından yedik. Genç futbolcunun yetişmesi gerek ama milli takımın onuru ne olacak. 

O tecrübeli bir futbolcu olmaya başladığında, belki (?), milyonluk Euroları daha çok artacak.

Peki onun bu halinden dolayı bizin gerilen sinirlerimiz, bozulan psikolojimiz, kırılan gururumuzun tedavisinin bedelini kim ödeyecek.

10 yaşında Göztepe’nin alt yapısında oynayan oğlumun, futbolda milli olmaya, Türk olmaya, gurur olmaya hakkını kim verecek.

Bir sözüm yurt içine, futbolu bir ticari endüstri olarak görenlere : LUCESCU çıplak !

Bir sözümde yurt dışına, futbolu bir ticari endüstri olarak görenlere : FUTBOL çıplak !

SEYİRCİ KALMAYIZ !