Yeni yeni öğreniyorum hayal ettiğim bir resmin içinden çıkmanın acısının ne olduğunu.

Ne yaşadıysam güzele dair bedelini kat ve kat ödüyorum.

Oysa ben bırakmadım hiç tuttuğum eli.

Minik minik adımlarla gelirken, koşar adımlarla uzaklaşıyor sevdam benden ve ben yitip giderken sadece seyrediyorum olanı biteni.

Anlamaya çalışırken, içinde kalmak istediğim resim bir jiletle ikiye bölünüyor gözlerimin önünde.

Ve ben kirpiklerimin ucuyla birleştirmeye çalışıyorum bölünen yerden.

Seni düşünen yanım aşk yanımdır bu yüzdendir sonsuzluğumun isimini senin isminle değiştirdim, bu yüzdendir senden asla geçemedim.

Zaten yorgundum ama emeklemeden koştum ben sana, yüreğime inen felcin sebebi belkide bu yüzdendir.

Korkmuyorum ölümden!

Ölüm ki zaten değil mi kazananların gittiği yer ama korkuyorum sensizlikten yüzüme bakınca bir tek seni görürken.

Korkuyorum!

Çok korkuyorum, son nefesimi kollarında verememekten.