İçi kof deriye saman doldurulmuş pek parlaklar.

Dönse sırtını bir an bir masum, inancını araklar.

Kapılarda bekler ucuz bir gelecek için kısır katır.

Bütünü kötülük yayar, insanlığa faydası bir satır.

Bedeni ibrik misali, keneflerde elden ele gezer.

Üç kuruşluk çıkar için, metafiziği havanda ezer.

Renkli ekranlarda bilgiden uzaklara verir talkım.

Dünya karhanelerinde kağıtlar ona olur salkım.

Mayası bozuk, hali perperişan gören arif sanar.

Hakikati terkeden can ahmaklarla birlikte yanar.

Kendini bulunmaz hint kumaşı sanan, bakteri.

Hatırla gelinmiş yerler kaygan olur, yok alınteri.

Tarih dalkavukluk yapanları bir çırpıda silermiş.

Biraz arif olan bilir, yorganı ıslatanlar kimlermiş.

Işıl ışıl renk altında verilen, binlerce sahte poz.

Samanlıkta iğne arayanların, üzerine yapışır toz.

Örümcek ağı gibi sarılmış insanlığın hak emeği.

Mefistonun pis çocukları kesilmiş iyilik meleği.

Arlı insan, arsızdan hakkını bir gün alacak elbet.

Mefistoya uşak olanlar, huzur bulamaz ilelebet.

Kaynar hak, kaynar hakikat, bir gün taşar deniz.

Kötüler salar halının dört ucunu, atar bet beniz.

Arif olan anlar, bilir bilgeler, mum yatsıya kadar.

Saklandığını sanır devekuşu, bilgede göz radar.