Yasamak... inadına yaşamaksa bu yangın yerinde insanca yaşayalım. Onurluca ,insanca... farkına varalim yaşadığımızın. Çünkü hayat bir gündür o da bugündür...birçok şairin binlerce şiir yazdığı "yaşamak".. dışarda gürül gürül akan bir dünya.. acısıyla elemiyle bir hayat.. gülüşlerimizi çoğaltacagimiz bir hayat.... sevdiklerimize sıkı sıkı sarılmamiz gereken bir hayat .. sonsuza ayrılıklara tanık olmadan yaşanması gereken bir hayat ... doğanın döngüsü kimseye torpil geçmeden devam ediyor.. sevmek.. özlemek . 

Hatırlamak. Vefa. Altını doldurarak hayata tutunmak .. sıyrılın negatif düşüncelerden bakın gökyüzüne en fiyakalisindan.  Görün güneşi , ayi ve yıldızları... yanından geçip de görmediğiniz çiçeğin,ağacın farkına varın... dostlukları çoğaltın.. elemelere ilaç olun..ne der şair : İnsanın acısını insan alır." Bu değil midir insan olmanın ilk şartı.. başkasının acısını ta derinden duyuyorsan insansın ,der ya düşünür.. bırakın hırsları ,bırakın kini ,bırakın öfkeyi ...her sabah açın pencerenizi bugün de uyandım,bugün de hayat güzel ,diyin ve derinden bir nefes alıp şükredin...

Tanrının bize sunduğu bu armağanın kıymetini bilin..vakit kaybetmeden sevdiklerinizi arayın , kırgınlıkları unutun ,bir merhaba çakın hayata..olmadi dil çıkarın hayata yaramaz bir çocuk gibi...