Geçtiğimiz günlerde bir köşe yazısı yazdım. Ben yazdım. Gazeteci olarak yazdım. Yazar olarak yazdım. Müşteri olarak yazdım.

‘Ucu Etin Yahnisi Olmaz’ diye.

Okumayan önce onu okusun.

Yoksa bundan sonrasında ne demek istediğimiz anlamakta güçlük çekebilir.

Türkiye’nin dört bir yanında olan BİM mağazasıyla ilgili bir yazı. Gördüğüm, yaşadığım ve bana iletilenlerden oluşan bir yazı.

Gazeteci olarak yazdım ama müşteri olarak da yaşadım.

Sonra BİM Mağazalarının yöneticileri bu yazımı okumuşlar, hukukçularına yazımı postalamışlar, 'Hukuksal olarak ne gerekiyorsa yapın' diye de talimatlarını vermişler.

Öncelikle BİM Mağazalarında bu talimatı verenlerin,  önce müşteri, önce insan, sonra gazeteci olarak yazıyı yazan kişiyi arayıp, ‘Nedir bu sorun, nerede yaşandı bu sorun, çözüm için elimizden geleni yapacağız gibi’ bir iletişim yolunu tercih etmelerini beklerdim.

O zaman belki, benim alış veriş yaptığım sepeti terk kepçe getirerek, içinde çocuklarım için aldığım gofret, bisküvi ve çikolataları nasıl orada bıraktığımı da öğrenmiş olurlardı.

Müşterimiz değilsiniz, gazeteci hele hiç değilsiniz dercesine, Beyoğlu 30. Noterinden tekzip, düzeltme göndermezlerdi.

Bu yazılanların doğruluğu araştırmadan, müşterinin şikâyetinin haklılığını düşünmeden, gazetecisin ama yazmaya hakkın yok dercesine.

Hukuksal olarak hiçbir zorunluluğumuz olmamasına rağmen, noterden gönderilen tekzibi, olduğu gibi sayfamıza koyuyoruz.

Müşteri olarak yaşadığımız sorunu, müşteri olarak vatandaşların yaşadığı sorunları dile getirdiğimiz yazımızdan dolayı, Medya Ege okuyucusu olan BİM yönetiminden ve hukukçularından ise, verdiğimiz rahatsızlıktan dolayı, özür diliyoruz.

Yazmayan ‘Müşteri’ Olur Ama ‘Gazeteci’ Olmaz!