Benim  adım  Çiko.  Hikayem çok uzun ve çok acı.  Bundan tam 7 ay önce  trafik kazalı ön ayağım  kırık  olarak barınağa   terk edildim. Artık yürüyebilecegimden bile umudum yokken  barınak gönüllüsü Funda annem beni alıp  klinige götürdü. Tralles Veteriner Kliniginde ayağıma  operasyon yapıldı ve iyilesene kadar orada kaldım.  Çağrı Çağlar Hocam bana cok iyi baktı. İyileştikten  sonra tekrar barınağa döndüm.  Ön ayağı ameliyat olmuş, cins olmayan bir sokak köpeğinin barınaktaki yuva bulma ihtimalini bilirsiniz. Funda annem ilan açtı bana yuva bulabilmek için.   Hafiften aksayan ayağıma rağmen bir yuva çıkmıştı mutluydum. Ve yeni evime gitmiştim. Funda annem de  beni ziyarete geliyor  konserve getiriyordu. Bir gün  yattığım yeri temizlemek için orada çalışan  bir işçi ,  zincirimi çıkarıp, kamyonun arkasına  takmıştı.  Sahibim de bunu fark etmemiş  , kamyona bindigi gibi hareket etmişti.  3 km kadar yolda ,asfaltta sürüklenmistim. O an duyduğum  acıyı  tarif edecek kelime bulamıyorum.  Ve gerçekten  Allah çok  büyük. Benim sürüklendiğim an,karşıdan  Funda annem arabayla geliyordu, beslemeye  çıkmıştı.  Beni o halde, bütün  ayaklarım  , vücudum  paramparça, kanlar içinde, kemiklerim dışına çıkmış ,ölmek  üzere görünce  şoka  girmişti.  Beni yeniden kurtarmak için  , yine mucizevi bir şekilde  karşıma  çıkmıştı.  Hemen ağlaya  ağlaya beni klinige götürdü.

 Tralles Veteriner Kliniginde Çağrı  Çağlar  hocam tarafından  ikinci kez  kurtarılmıştım.  ilk müdahele ve tedavim bitince , Funda annem beni evine götürdü.  Şükürler  olsun ki hayati tehlikem kalmamıştı. Şu an hergün 1 saate yakın tedavim  , ilaçlarım , pansuman ve bandajlarım sürüyor.  Sonuca gelmek gerekirse ; Benim adım  Çiko ve ben gerçekten  mucizelere inaniyorum. Sizde umudunuzu kaybetmeyin.  Belki hayat bazen , tam da  "herşey bitti , ölüyorum" dediginiz anda başlar. Ben bunu iki kez yaşadım.  
Mucizeler vardır.