Kimi zaman insanlar ''iyilik yapmak'' cümlesini duyduğunda beklentilerinin büyük olduğunu düşünürler.

birine iyilik yapmak istediğini ama yapamayacağını bile düşünür.

iyilik denen şey ufacık ayrıntılarda saklıdır...

Aslında sizin ''yahu böyle iyilik mi olur '' diye dile getirdiğiniz şey başkaları için çok büyük bir anlam ifade edebilir...

Küçük bir gülümseme sevgi ile bakmak bile insanlara iyi gelecektir..

Geçen gün bir akşam vakti Urla kızılay başkanım Nurgül Saltuk Hanım ile koyulduk yollara... Akşam olmuş ve hava kararmış...

Onun için saat hiç önemli değil yeter ki işin içinde birilerine destek olmak..iyilik yapmak.

Kısacası kurumunun hakkını vermeye çalışan biri.

Her yıl Menderese uğrarız... Kimi zaman erzak kimi zaman tekerlekli sandalye ve kimi zamanda giysi yadımı yapmak için...

Hiç çekinmeden aradıklarım arasında Urla Kızılay başkanım sayın Nurgül Saltuk hanım var...

Daha önce erzak ve giysi hediye etmek için uğradığımız bir Gülşen annemiz var... 

Gülşen anne çok yaşlı ve yine aynı şekilde kızına bakmak zorunda.

neden mi?

Kızı Neslihan 45-50 yaşlarında sürekli yatalak ve aynı zamanda gözleri görmüyor.

O kızcağızın banyo yapması lazım.. Tuvalete gitmesi lazım.Kısacası ihtiyacını tek başına göremiyor...

Ona bakan ve kol kanat geren iki gıdımlık canı olan Annesi...

Koca bahçesi olan  ve otların bakımsız bir şekilde uzadığı bir evin bahçesi..

Aslında bu otların biçilmesi lazım.. Tehlike kapıda yılanıdır çiyanıdır vs...

Ev kiralık...

Yanımızda Mendereste ikametgah eden yardımsever dostum Emre Doğan var...

Elimiz de erzak vs hediyelerimizle kapının önündeyiz.

Kapı biraz geç açıldı...

Gülşen anne hastalanmış ve zor bela açtı kapıyı.

Bizi görünce çok mutlu oldu.Bir hamle ile içeri Engelli kızının yattığı salona girdi.Etrafı toparlamaya çalışıyor...

Salonda Neslihan'a seslendik.. Biz geldik diye...

Anımsadı bizi gözleri görmeyen güzel Neslihan bitkin görünüyor lakin ''Mikrop geldi ''denince başladı gülmeye...

Yüzünün gülmesi bizi de mutlu etti...

Gülşen annenin kolu ağrıyormuş tansiyonu da yüksek...

Tek başına kalıyorlar bu evde...

İşte bu annenin eli öpülür...

Durun durun!!!... bu kadar değil!...

Engelli olan sadece Neslihan değil bir de evin için de bir kedicik var... Ona da gözü gibi bakıyor Gülşen anne...

Ve bu kedi engelli... Sürüne sürüne kanepenin üzerine çıktı ...

Kendi kendime söyledim durdum... İşte bu, bana göre Yılın Annesi Gülşen Anne olması lazım..

Engelli ve yatalak kızına bakan anne aynı zamanda Engelli kedisine de bakıyor...

Kah dertleştik kah güldük...

Menderes Kaymakamımızın ve belediye başkanımızın eminin bunlardan haberi vardır...

En kısa zamanda sayın belediye başkanımı ziyaret edip bu durum hakkında kendisine bilgi vereceğim...

Korkum bu ev de bildiğim kadarıyla yaşayan 3.bir şahıs yok... Neslihan ve Annesi Gülşen... 

Allah muhafaza, Anneye bu çatı altında bir şey olursa ...

Düşünmek bile istemiyorum...

Bakmak ve görmek... Lütfen çevremize bakalım belki merhem olabileceğimiz birileri vardır...

Yardım ve iyilik