Şehir bir çok yerinde siyah zemine yazılı bu ilanı görüp, bu ilanın arkasında ne anlatılmak istendiğini düşünmeyenimiz olmamıştır.

'Ölünce beni kim yıkayacak?'

Çok zor bir soru, çünkü önce ölümü, öldüğünüzü kabul etmeniz gerekiyor bu sorunun cevabını düşünebilmek için.

Çok zor bir soru, çünkü bütün sevdiklerinizden ve sevdiğiniz her şeyden ayrılmayı kabul etmeniz gerekiyor bu sorunun cevabını düşünebilmek için.

O safhayı geçenlerin büyük bir kısmının, "Ben öldükten sonra bana ne?!" dediklerini tahmin edebiliyorum.

O safhayı geçenlerin bir çoğunun ise 'GASSAL' kelimesiyle hayatlarında belki de ilk defa karşılaştığını da tahmin ediyorum.

Gassal, Türkiye’de vefat etmiş insanları yani ölüleri yıkayan kişidir. Hem usule göre yıkama işlemi yapar hem de yakınları son kez görebilmesi için onu hazır hale getirir.

'Ölünce beni kim yıkayacak?' afişteki sorunun özne olarak cevabı GASSAL!

Komedi film ve dizileriyle, argo söz ve cümleleriyle aklımızda yer edinmiş olan usta oyuncu Ahmet Kural'dan beklenmedik bir karakter oyunu.

Tabii aracılığıyla özel olarak yayınlanan Gassal dizisinin ilk bölümünü izledim, izlemez olaydım diye düşünmeye bile gerek olmadan herkesin iyi ki izlemesi gereken bir dizi olduğunu fark ettim.

Ahmet Kural oyunun ve oyunculuğunun hakkını vererek GASSAL'ın hayatımızda ne kadar önemli olduğu kadar, ölümün hayatımızda ne kadar yakın olduğunu anlatması anlamında çok mu çok değerli.

Ölümün hayatımızda bu kadar yakın olmasını bilmenin iki büyük nedeni vardır, birincisi iyi insan olmaya çalışmanın önemini, ikincisi gerçek hayatı düşünerek inançlı olmanın önemi.

Ama hepsinden öncesi ise hayatı olduğu gibi, iyisiyle, kötüsüyle kabul edebilmenin önemi.

Dizi de geçen bir cümle var ki, hayatın ve zamanın kıymetini bilmek açısından hepimize bir ders, kendimize gelmemiz için bir tokat.

'Zaman diriyken kıymetli. Ölenin vakti bol olur'

Yaşadığınıza, sevdiklerinizin yaşadığına şükredin.

Gerisi zaten malum!

GASSAL!

Vesselam!