Şefika Değirmenci

Şefika Değirmenci

BEN SENİ SEVERKEN...

Ben seni severken; 
bu şehir uyurdu. 
Geceler, sabahı erteler,
Sabahlar, hemen geceye kavuşurdu.
Gitmezdi karanlıklar kalırdı gözlerimde. 

Ben seni severken; 
dururdu zaman.
Saatler sessizlikte kalır,
Günler geçmez, beklerdi. 
Bilinmezdi hangi zaman, hangi gün.
Ben kaybolurdum,
Senli zamanların içinde.

Ben seni severken;
Yağmurlar yağardı şehrime. 
Gökler inerdi yere,
Sağnaklar serilirdi üzerime,
Sokaklar ıslanır, içim üşürdü.

Ben seni severken;
Sessizce gelirdi hüzün. 
Saklandığı yerden çıkardı,
Yürek işgal mangaları.
Sarardı dört bir tarafımı,
Ateşe verirdi her bir yanımı.

Ben seni severken;
daha bir severdim ayrılıkları,
Kavuşmayı özleten herşeyi.
Senden gelen ne var ise;
Sarar, sarmalar,
Sebebi olduğun herşeyi kucaklardım.
seni lütfunla da kahrınla da ağırlardım, 
Çünkü ben seni başka severdim..

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.