İlk çizdiğin şekil yapraktı. Hatırladın mı, ilkokulda sana yaprak vermişlerdi, yaprağı çizmiştin.

Sonra ağaç, sonra çiçek çizdin. Denizleri çizdin, bulut, güneş ve yağmur çizdin.

Sana ilk doğayı öğrettiler.

Masal kitapların vardı.

Hepsinde bir köpekle kedi olurdu. Şirin mi şirin hayvanlar. Onları okuyarak büyüdün. O kitaplarda küçük çocuğun mutlaka bir kedisi köpeği vardı.

En büyük hayalindi bir köpeğin olması.

Annen sokakta gördüğünde sana gösterirdi. Nerde köpek görse, bak havhav derdi. Belki de ilk kelimen havhav oldu. Baba demeden önce havhav dediğine eminim ben.

Gel pisipisi diye koşardın kedilerin arkasından.

Sen önce hayvanı sonra da doğayı sevdin.

Peki sonra ne oldu sana? Masallarını süsleyen o havhav nasıl oldu da kafasını ezmek istediğin "it" oldu?

Nefretin öyle büyük ki, köpek bile diyemez oldun. Aşağılamak için it diyorsun.

Bu noktaya nasıl geldiğini hatırlıyor musun?

Çünkü ben de seninle aynı kitapları okudum, aynı masallarla hayal kurdum. Aynı şirin suratlı kediyle köpeğe aşık oldum.

Hala da çok aşığım.

Seninle aynı ülkedeydim. Ben de bu ülkenin sokaklarında büyüdüm. Aynı sokaklarda oynadım.

Benim sokağımda da köpekler vardı, seninkinde de.

Ben başını okşarken sen neden nefret ettin?

15 yaşındaydım, soğuk bir kış gecesi, yan apartmanımda balkona kilitlenen küçük köpek yalnız hissetmesin diye bütün gece balkonda oturdum. Onunla konuştum, aklımca aç kalmasın diye ona kraker attım. Bütün gece o bana ben ona baktım. Sonra uykuya daldı, ben de yattım. Ertesi gün ateşlendim ama pişman değildim.

Bir köpeği mutlu etmiştim.

Sen neden benim gördüklerimi göremedin?

Neden iyilik yerine kötülüğü seçtin?

Kötülük taşıması en zor yüktür. Neden bu yolu seçtin sen?

Nefret insanı yorar. Kime veya neye nefret duyduğunun önemi yok, o duygu yorucudur. Yıpratır.

Bugün psikoloğa gitsen, ilk arınman gereken duygunun nefret olduğunu söyler sana. Hangi kişisel gelişim kitabını açsan, nefretten kurtul diye başlar.

Bünyende nefret olduğu halde mutlu olman imkansızdır.

Benden söylemesi.

Köpekler sana ne yaptı?

Kariyerini elinden mi aldı? Sevgilini mi çaldı? Yoluna taş mı koydu?

Ne yaptı bu köpekler sana da nefretinle salyalar akıtıyorsun?

Belki de delisin ki bence kesinlikle öylesin.

Başka bir açıklamasını bulamıyorum. Tedavi olman lazım. Sağlıksız bir ruh halindesin ve zararın çok büyük.

Sen masal kitaplarındaki köpeği seven çocuktun. O normal olandı. Normal olmasa masal kitabında olmazdı zaten öyle değil mi?

Masal kitapları hala aynı, sen değilsin.

Ne oldu sana da bu hale geldin bilmiyorum. Ama iyi değilsin.

Zararın sadece kendine olsa umurumda olmazsın. Ama sen zarar veriyorsun.

Doğadan nefret ediyorsun, hayvandan nefret ediyorsun.

Özünü kaybetmişsin.

Ya git tedavi ol ve o masal kitabındaki köpeği seven çocuğu geri kazan, ya da öl gitsin.

Çünkü oksijene yazık ediyorsun.