Daha önce de ‘Hırs’ üzerine birkaç satır karalamıştım.

Her kötü olay olduğunda, etrafımızda felaketler yaşandığında hep ‘Hırs’ kelimesi gelir aklıma.

İnsanı büyüten de ‘Hırs’, insanı bitiren de ‘Hırs’.

Belirli yaşı almış insanlara sorun, ‘En güzel yaşadığınız yıllar hani yaşlarınızdı?’ diye hepsinden aynı cevabı alırsınız, ‘Çocukluk yıllarım. Gezip, tozduğum, oynayıp, sızladığım yıllardır’ derler.

Çocukluğumuzda olmayan hırs, sonradan bulaşan bir hastalık gibi ruhumuza işliyor maalesef.

Önce okulda en iyi öğrenci olabilme hırsı, sonra sporda, kültürde, sanatta, iş de, evde, sokak, mahallede, şehirde en iyi olabilme hırsı.

‘Ne yapalım çalışmayalım mı?’ diyenlerinizi duyar gibiyim.

Çalışmak ile hırs arasında çok küçük bir fark vardır.

Çalışmak elinden geleni yapmaktır. Hırs ise elinden geleni yapmanın ötesinde, elinden gelmeyeni de, elinde olmayanı da yapmak, başkasının elinde olanı da kapmaya çalışmak, kapmaktır.

Tehlikeli olan çalışmak değil, hırs modunda olmaktır.

Bu da ‘Şükür’ mekanizmasının olmamasından kaynaklıdır.

Şükretmeyi bilmeyen insanın içine, hırs az ya da çok girmiştir.

O insan, her şartta, her şeyi zorlamayı, alabilmeye endeksli ruhuyla, her türlü yalanı, dolanı, sahtekârlığı, kötülüğü yapmaya da meyillidir.

Sonuçları az iyi olması onun için yeterli.

Çok kötü olması ise görmemezlikten geldiği başkasına ait sorundur.

Gündemimiz deprem olunca, gündemimiz ölüm ve kalım mücadelesi olunca, gündemimiz yarına ne olacak halimiz olunca, yazacak tek şey kalıyor insana ‘Hırs’.

‘Hiç ölmeyecekmiş gibi çalış’ diyen sözünü hiç ölmeyecekmiş gibi çalışmak olarak algılamakla, her an ölecekmiş gibi ibadet eden sözünü, hiç ölmeyecekmiş gibi ‘Hırs’larıyla yaşayanlardan olmayın.

İster bireysel, ister toplumsal olarak ele alın, nasıl yaşadığınız, nasıl düşündüğümüzle direk alakalıdır.

Ne yaşıyorsak iyi veya kötü, ya düşündüğümüz kadar, ya da kabul edemediğimiz ‘Hırs’ınız kadar yaşıyoruzdur.

Hepimizin öleceği gün belli.

İyilikle, güzellikle, keyifle, neşeyle, yardım ederek, paylaşarak, düşünerek bugüne tutunun.

Kötülükle, yalan söyleyerek, sahtekârlık yaparak, aldatarak bir gün bırakıp gideceğimiz kesin olan bir şeyleri kazanmaya ‘Hırs’lı olmayalım!

Yaşamımızı ‘Hırs’larımızla batırmayalım!

Bir daha bu dünyaya gelemeyeceğiz.

Kesin.

İnsana Dair:

‘Mal da yalan, mülk de yalan. Var biraz da sen oyalan.’

Yunus Emre