Koşulsuz sevgi - bu kelimeyi ilk kez bir filmde duymuştum. Kadın sırtına dövme yaptırmışdı "koşulsuz sevgi" diye. Duraksamıştım, filmden koparak kelimenin anlamını, içeriğini düşünmüştüm. Ve çok derine gitmiştim. Bu hayatta hemen hemen her şeyin bir koşulu olduğu halde koşulsuz sevgi olması mümkün mü? 

Bir de şöyle kelimeler mevcut; hangi koşullarda seviyorsun, nasıl bir koşul ile sevgi vereceksin? 

Bence, bize koşulsuz sevmeyi öğretmediler. Tüm sevgilerimizde bir koşul oldu küçüklüğümüzden beri. 

Alfia Kohn`un "Koşulsuz ebeveynlik" adlı kitabı var. Peki anne-baba olmak koşulsuz sevmek midir? Bilinçsiz olarak evet cevabı verilir çoğu zaman. Ama bilinçli şekilde düşününce evlatlarımıza olan sevgimizde bile bir koşul olduğu ortaya çıkıyor. Zaten onlara koşullu sevmeği biz ebeveynler öğretmiyor muyuz?

Yaşlanınca bana kim bakacak düşüncesile dünyaya evlat getiren insanlar nasıl koşulsuz sevgi verebilir? Ya da ben seni büyüttüm, yemedim yedirdim, giymedim giydirdim gibi başa kakılmış "verimlilikler". Koşulsuz mu sizce? 

Peki koşulsuz sevmek nedir diye sorarsanız,

bir yerde okumuştum; zahmet karşısında bağlılık. Tam da budur koşulsuz sevgi.

Kaza sonucu yatalak kalan sevdiğinize, ya da iflas edip dibe vurmuş eşinize destek olmak. Yahut engelli çocuğunuza bakmak ve bunu severek yapmak. Ya da hasta ve çok yaşlı anne babanızı usanmadan muhafaza etmek. Bu zahmetten kırılmamak, kendine ve bu zahmete bağlı kalmaktır koşulsuz sevgi. 

“Koşulsuz sevgi gerçekten hepimizin içinde vardır. Bu, içimizin derinliklerinde olan bir parçadır ancak varlığımız kadar aktif olan bir durum değildir. Bu nedenle bir sebepten dolayı ‘Seni seviyorum’ demek, ‘Beni seviyorsan seni seviyorum’ demek koşulsuz sevgi değildir. Koşulsuz sevgi hiçbir sebep ve çıkar olmaksızın sevmektir.”

– Ram Dass

İlk yapacağımız şey kendimizi sevmeyi öğrenmektir. Geçmişteki deneyimlerimiz ne kadar kötü olursa olsun, her gün hayatımızın yeniden başladığını hissedip kendimizi affederek sevmeye devam etmeliyiz. Sadece sevgiyi yaşatma tohumlarını bilincimize ekmemiz gerekiyor, o kendiliğinden filizlenecektir.

Eğer kendimizi sevemiyorsak başkalarını hiç sevemeyiz. Kendimizi tüm koşullarda sevmeliyiz. Bunun sonrasında insanlardan koşulsuz sevgi bekleme hakkımız doğuyor. 

"Kendinizi de koşulsuz sevmelisiniz.
“Hepimizin bilmesi gereken en önemli şey sadece başkalarını değil kendimizi de koşulsuz sevmemiz gerektiğidir.”

 – Elizabeth Kübler-Ross

Koşulsuz olarak, sevmeyi öğrenmek programlanmış bağımlılıklarımızın müdahalesinden kurtulmak demektir. Bunun anahtarı ise şimdinin ve herkesin olduğu gibi kabul edilmesidir. Sevgisizliğin, dünyadaki mutsuzluğun çoğundan sorumlu olduğunun artık farkına varılmalı. 

"Herkesi koşulsuz olarak sevmek, herkese zamanınızı kayıtsız şartsız adamak demek değildir. Bazen, birisini gerçekten sevdiğimiz için o insanı bir daha görmememiz gerekebilir. Bu da, aşktır. Bu, o kişiye siz olmasanız da mutluluk hissini yaşatacaktır.”

 – Vironika Tugaleva

Kendiniz dahil herkesi koşulsuz sevin!