Düşünün ki kimsesizsiniz. Ne bir aileniz, ne bir sahip çıkan var. Düşünün ki etrafta hiçbir şeyin olmadığı ücra bölgelerde, sıcakta, soğukta hayatta kalmaya çalışan, açlıkla mücadele eden , yetmezmiş gibi oradan geçen herkesin size zarar vermeye çalıştığı birisiniz . Tek istediğim şu şartlarda kendinizi hayal edip sadece bir dakika empati yapmanız. O masumların yerinde ya biz olsaydık açta açıkta kimsesiz ??? Tek suçları dünyaya bir sokak köpeği olarak gelmek midir? Bir gönüllü düşünün hem çalışıp, işten çıkıp annesi ile haftanın 2 günü 6 saat boyunca 500 tane cana yemek - su götürsün. Tek amaç yaşayacak kadar yiyebilmeleri. Kaldı ki bizler bir öğün yemesek ne kadar acıkıyor iken onlar sadece haftanın iki günü ölmeyecek kadar yedikleri ile hayata tutunmaya çalışıyorlar. Bütün sorumluluk bir anne kızın üzerinde. Mama yok , ekmek yok . Çaresizlik hat safhada. Tek farkları konusamamalari. Onların da bir canı var acıyan, susayan. Bu masumlara hepimizin, hepimize emanet. İnsanım diyen herkesin. Haydi sizler de yüzlerce canın yaşaması için destek olun. 1 paket mama ile siz de yüzlerce can kurtarın.