Havalar biraz ısınınca, biraz güneş kendini gösterince her İzmirli gibi, ben de denizin kıyısına, Kordon’a, Alsancak’a gitmeden duramadım.

Güneş, deniz, hava bahane, benim gibi düşünerek hareket eden, dostları görmek, onlarla bir yudum çay, bir fincan kahvenin üzerine derin yüzeysel sohbetler etmek kendini İzmirli gibi hissedenler için dünyanın en paha biçilmez şeyi.

Denizi kokusu burnunuzun deliklerinden girerken, nefesinin açıldığını hissetmeniz kadar, güneşin iliklerine kadar işlediğin hissettiğinizde, içinizi asıl ısıtanın dostunuz olduğunu ona merhaba dediğinizde anlıyorsunuz.

Hissede bilen herkese merhaba.

İzmir Büyükşehir Belediye eski Başkanı Aziz Kocaoğlu’na ise daha büyüğünden bir merhaba.

Bunu niye yazdım.

Kim derdi ki, Kordona doğru kaldırımda yürürken karşına Aziz Kocaoğlu çıkacak.

Başkan Aziz Kocaoğlu değil.

Yanında bir koruma ordusu falanda yok.

Başkan Aziz Kocaoğlu değil, bildiğiniz vatandaş Mehmet, Ahmet gibi vatandaş Aziz Kocaoğlu.

Elinde küçük bir poşetiyle İzmir’i 15 yıl yöneten Kocaoğlu, kaldırım üstünde kendisini tanıyan demiyorum, tanımayan yok, ‘Selam başkanım’ diyen herkese gülen yüzüyle selam veriyor, hatır soruyor,  iyi niyetlerde bulunuyordu.

İzmir’i 15 yıl idare eden bir başkana değil, böyle mütevazı vatandaş kimliğiyle aramıza dönen Aziz Kocaoğlu’na ‘merhaba demek’ teşekkür etmek gibi bir şeydi insanlar için.

‘Başkanım nasılsınız?’ dedim, elimi uzattım.

Şöyle bir baktı yüzüme, 15 yılda ne kadar yüz gördüyse her birisinin bilgisayar sisteminin yazılımı gibi beyninin süzgecinden geçirip, benim kim olduğumu çıkarmaya çalıştı.

Çıkardı mı bilemem ama ‘Teşekkür ederim, siz nasılsınız?’ dedi.

Yaptıklarını beğenin, beğenmeyin ömrünün 15 yılını bu şehre, bu şehrin insanlarına adamış bir insanın, o koltukta oturmasa dahi saygıyı, sevgiyi her zaman hak ediyor.

Kocaoğlu yürürken, saygının da, sevginin de fazlasını alıyordu İzmirlilerden.

Gazetecilik refleksiyle, etrafına baktım, arkasına baktım, giderken de arkasından baktım, kimseler yoktu. Tek başına, elinde küçük poşetiyle, selam verene, eline kaldırıp selam vererek yürümeye devam etti, vatandaş Kocaoğlu!